i dlatego umyka obserwacji podczas pomiaru energii w rozpadzie . Sam Pauli zdawał sobie dobrze sprawę z trudności eksperymentalnego stwierdzenia istnienia tej cząstki, czemu dał wyraz już w liście do kolegów fizyków, zawiadamiającym o swej hipotezie.<br>Ten pesymizm Pauliego okazał się jednak z biegiem czasu nieuzasadniony. Swobodny neutron, mając masę przewyższającą masę protonu o więcej niż o wartość masy elektronu, może również doznawać rozpadu według schematu <br>&lt;gap&gt;<br>Mniej masywny od neutronu proton nie będzie się rozpadać. Można jednak było oczekiwać reakcji, w której antyneutrino, zderzając się z protonem, powodowałoby jego zamianę na neutron z emisją pozytonu <br>&lt;gap&gt;<br>Wykrycie takiej reakcji stanowiłoby dowód eksperymentalny istnienia