śnie o władzy i smutku przebudzenia" - że zacytuję Andrzeja Garlickiego z jego obszernej recenzji na naszych łamach (POLITYKA 44/94). I jeszcze fragmenty tej recenzji. "Skoro - powiadają rzecznicy inteligencji - to my staliśmy na czele walki o niepodległość, to my wskazywaliśmy cele i drogi do nich prowadzące, to my wreszcie budziliśmy masy narodu, bierne i inercyjne, to jest rzeczą naturalną, że gdy nadeszło zwycięstwo my właśnie powinniśmy stanąć na czele odrodzonego państwa. Za każdym jednak razem okazuje się, że wydarzenia biegną inaczej, a nadzieje się nie spełniają... " I to - wydaje się - szczególna atrakcyjność książki. Bowiem nie tylko daje nam wiedzę o opisywanym