oczu otwór wejściowy. Zapalili czołówki i w milczeniu szli dalej. Nie było większych trudności, z wyjątkiem konieczności pokonywania od czasu do czasu osypisk skalnych, spowodowanych najprawdopodobniej dość gwałtowną erozją. Nie dostrzegali żadnych śladów wcześniejszej eksploracji. Brakowało jakichkolwiek odnóg - z wyjątkiem kilku parometrowych zagłębień w ścianie korytarz prowadził wyraźnie w głąb masywu, ciągle wznosząc się pod niewielkim kątem.<br>Coraz wyraźniej słychać było szum wody, wreszcie zauważyli niewielki strumień, płynący bokiem korytarza. <br>- Pewno odwadnia to jezioro w głównej sali - domyślał się Antoine.<br>- Jezioro na suficie? O co to może chodzić? Może to jakiś wodospad? - Jules skierował latarkę na zegarek - powinniśmy już wracać. Już