drania na kwaśne jabłko.<br>- Dobrze - potrząsnął lwią grzywą chłopczyk. - To <br>idę.<br>- Powodzenia - poklepał go po ramieniu Pinokio. - A nie <br>pożegnasz się z Kuleszą?<br>- Cześć - powiedział poważnie mały. - Trzymaj <br>się, Kulesza.<br>- Cześć - odpowiedział równie serio Adam. - Ty <br>też.<br>- No... - westchnął z głębi przepełnionej <br>uczuciami duszy Franciszek. - No! - krzyknął gromko.<br>Patrzyli, jak maszerował kulawo, z sandałem dyndającym <br>w ręce; potem przeszedł w kłus, wdepnął bosą <br>nogą w nierówność boiska, potknął się <br>i runął jak długi. Nie roześmieli się.<br>- Niczego człowieczek - skąpo wyraził uznanie <br>Łysy.<br>- Może być - zgodził się Kaziu. - No <br>nie, Paluch?<br>- Aha, podobny do małego królika. Weź takiego i uderz...<br>- Chciałem go