wszyscy wiedzieli, gdyż każdy bodaj romantyk w Europie zajmował się teatrem: pisał sztuki albo wdawał się w polemiki, publikował eseje czy recenzje.<br>Wyobrażając sobie dramat przyszłości romantycy wiązali z nim oczekiwania niezwykłej miary. Za jego sprawą miała zostać ucieleśniona idea symbiozy sztuk, miał najpełniej wyrażać tragizm rozdarcia człowieka między jego materialną naturą i duchowymi tęsknotami, eksponować konflikt ze światem i z Bogiem (stąd już krok tylko do dramatu mistycznego).<br>Swoistym podsumowaniem marzeń o dramacie jako sztuce idealnej była zapowiedź Alfreda de Vigny: &lt;q&gt;&#132;W przyszłości poeta dramatyczny &lt;gap&gt; będzie się posługiwał wielkimi obszarami czasu, gdzie pokaże całe ludzkie egzystencje; stworzy człowieka, nie