chmurami życie, a niebami czas. Niewidzialny cyklon unosi wszystko ku górze i rozprasza w przestrzeni, którą ludzie nazywają Bogiem. A lej, jaki zostaje w ziemi, zwą śmiercią. Bez zapomnienia nikt nie powróci do krainy światła. Bo przecież doskonale pojemna pamięć ludzka uczyniłaby Boga bezrobotnym, a śmierć stałaby się tylko śpiewem materii.<br>Wprawdzie podstawy niebologii można by z punktu widzenia naukowego skwitować jako ludowe bajdurzenie, z punktu widzenia egzystencjalnego - zwykłe pieprzenie, a z filozoficznego - czystej wody sofistykę, to jednak niebologia wpływała dodatnio na duszę Zygmunta Drzeźniaka. Jego oblicze wypogadzało się i przez kolejny tydzień Zygmunt znosił swoją apatię z godną uznania cierpliwością