pewnych nieredukowalnych własności, które trzeba opisywać jako autonomiczne i całościowe, nadal twierdzą, że podstawą istnienia całej materii są najmniejsze jej składniki, istniejące w sposób absolutny i niezależny od otoczenia. Pod tym względem niewiele się zmieniło w ostatnim okresie. Jest to zrozumiałe - w tym sensie, że nauka opisuje strukturę i funkcjonowanie materii, natomiast podstawowy filozoficznie problem istnienia tej materii lub poszczególnych klas jej składników, wykracza poza jej kompetencje. Nie wynika jednak z tego, że w tej dziedzinie nie zaszły zasadnicze zmiany związane z rozwojem nauki.<br>Pod koniec książki będę się starał przekonać czytelników, że teoria chaosu daje filozofowi nastawionemu antyredukcjonistycznie doskonałe narzędzie