pełnym wyraźnego politowania i z uśmiechem zauważył, iż wątpi, aby wojsko narodowe mogło mieć jakąkolwiek korzyść z żołnierza tak lichej postury... Kazimierz ze swej strony nadmienił, że - nie otrzymawszy dotąd dymisji od komisji oświecenia, jako dotychczas nauczyciel szkoły elementarnej - nie może podpadać poborowi z uwagi na wyraźnie brzmiące w tej materii ustawy i przepisy Królestwa. Delegacja zdawała się podzielać jego zdanie. Lecz tu pan Czartkowski, korzystając z przysługującego mu wójtowskiego prawa, z całą usilnością stanął przy swym żądaniu - - To jest - przemówił ostro, wskazując na Kazimierza - hultaj we wsi najgorszy i podżegacz chłopów!... Ja tu, moi panowie, mając na względzie spokojność publiczną