hipotezy sformułowane kilkadziesiąt lat temu, nazywane w specjalistycznym piśmiennictwie teorią stereochemiczną Amoore'a i teorią wibracyjną Dysonai Wrighta.<br>Hipoteza Amoore'a została sformułowana w połowie XX wieku. Jej twórca założył, że cząsteczki substancji o określonym zapachu mają specyficzną budowę przestrzenną, odpowiadającą kształtom gniazd recepcyjnych na powierzchni receptorów białkowych w błonie komórek węchowych (mechanizm "klucza i zamka").Zatem cząsteczki o podobnych zapachach powinny mieć podobne kształty. Substancja, która "pasuje" tylko do jednego gniazda, to substancja o zapachu podstawowym. Pozostałe wrażenia węchowe są kombinacjami zapachów podstawowych.<br>Analizując kształty cząsteczek o podobnym zapachu, Amoore wyodrębnił siedem zapachów, które uznał za podstawowe: eterowy, kamforowy, piżmowy, kwiatowy, miętowy