bazie stylów życia, gustów, innych ulotnych cechach. Są to identyfikacje subkulturowe, które nie wykluczają się wzajemnie; media międzynarodowe mogą je nawet wzmacniać, np. utwierdzając poczucie tożsamości ruchu feministycznego.<br>Z tej perspektywy, media zagraniczne mogą pomagać w procesie rozwoju kulturowego, dyfuzji, inwencji i twórczości, a nie tylko podminowywać istniejącą kulturę. Inwazja medialna może być odpierana i redefiniowana zgodnie z nastawieniem lokalnych kultur. Różne odczytania "obcych" kontekstów tworzą bowiem nowe znaczenia. Lull i Wallis [1992] używają terminu "transkulturyzacja" w celu wskazania "medialnej interakcji kulturowej", która łączy np. amerykańskie i wietnamskie wątki muzyczne w nowej hybrydzie. W Polsce podobnym przykładem jest disco-polo; polskie