szybko zaczął składać papiery.<br>- Za pół godziny mam pociąg do Łodzi. Trzymaj się.<br><br><br>&lt;tit&gt;Odcinek 16&lt;/&gt;<br>Mrok gęstniał, na korytarzu zapaliły się światła. Anka, widząc wychodzącego mecenasa, wsunęła się cicho do dyżurki i stanęła za Michałem. Nie usłyszał jej lekkich kroków, ale poczuł jej perfumy, dziwnie zmieszane z zapachem eteru i medykamentów.<br>- Pora do łóżka, panie pacjencie. I kolacja ci wystygła, zaraz podgrzeję herbatę.<br>- Pozwól mi jeszcze zostać przez moment. Coś ważnego kończy się w moim życiu i muszę to przemyśleć. Ale zostań ze mną.<br>Usiadła, włączyła czajnik elektryczny. Z szafki wyjęła przeznaczone dla niego lekarstwa i w kubeczku ustawiła na tacce