polskich norm dotyczących analizy sensorycznej wiodącą rolę odegrał zespół Damazego J. Tilgnera z Politechniki Gdańskiej. Jego prace kontynuowała Nina Baryłko-Pikielna z Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie, w którym wyodrębniono Pracownię Analizy Sensorycznej. Wymienieni specjaliści utworzyli wielokrotnie cytowaną w światowym piśmiennictwie polską szkołę analizy sensorycznej. Prace w zakresie normalizacji metodyki analiz, podjęte w roku 1960,były pionierskie i unikalne w skali światowej. Najwcześniej opracowane normy objęły tematy: Metody analizy sensorycznej. Analiza jakości cząstkowej i całkowitej metodą punktową (1964) , oraz Artykuły żywnościowe. Metody sprawdzania wrażliwości sensorycznej w zakresie smaku i węchu (1965) . W kolejnych latach ogłoszono normy: Analiza sensoryczna. Zasady ogólne