się rdzeniem nowej filozofii ekonomicznej świata kapitalistycznego, przy pomocy której usiłował on i usiłuje nadal uwolnić się od katastrofy kryzysu. Skierowanie całej uwagi na konsumpcję, konieczność używania jej do nakręcania koniunktury spowodowały odwrócenie uwagi od rolnictwa i od konieczności myślenia o równowadze w skali całego systemu, a nie tylko jego metropolii gospodarczych. Terapia <name type="person">Keynesa</> przyjmowała milcząco podział świata, na rejony surowcowo-rolnicze i rejony przemysłowe. Stabilizowała sytuacje i role poszczególnych społeczeństw. Podział ma być trwały: przemysłowcy i rolnicy, biedni i bogaci. Nie przewidziano swoistego przeciążenia komunikacyjnego świata, wynikłego z wyspowego charakteru rozwoju świata kapitalistycznego, po którym nieustannie muszą jechać, czy płynąć