z wolna pochylać.<br><br>Awaru jednym susem wpadł przez okno do wnętrza, chwycił <br>klęczącego za rękę i szarpnął w stronę <br>wyjścia. Zatoczyli się i uczyniwszy kilka kroków, upadli <br>na ziemię, ale było to już poza obrębem murów, <br>które w tejże chwili runęły, spowijając ich <br>obłokiem duszącego pyłu.<br><br>- Powinienem był zginąć - rzekł mężczyzna <br>ponuro wpatrzony w ruinę. - Przepadła praca tylu lat...<br><br>- Uciekajmy - powtórzył Awaru.<br><br>- Dokąd? - rzucił tamten. - Gdzie chcesz <br>uciekać, wyspa zapada się, zewsząd jest morze, czy nie <br>wszystko jedno, gdzie cię dosięgną fale? - zerwał <br>się nagle i wpadłszy pomiędzy gruzy, jął odwalać <br>je rękami w miejscu, gdzie pozostały zagrzebane arkusze.<br><br>W pobliżu