lunaparku, gdyż nieprzywykli <br>do takiego środka komunikacji, nie mogliśmy utrzymać równowagi <br>i wywracaliśmy się co chwila na ziemię.<br><br>Przeciwległym chodnikiem zbliżał się na nasze spotkanie <br>inżynier Kopeć.<br><br>Był to wysoki, chudy, siwy pan z rozwianym włosem i kozią <br>bródką. Stał na cienkich, długich nogach i wymachiwał <br>cienkimi, długimi rękami. Przypominał mi bardzo stracha <br>na wróble w podeszłym wieku.<br><br>Jednym susem przeskoczył na nasz chodnik, objął serdecznie <br>pana Kleksa i pocałował go w obydwa policzki.<br><br>- Pozwolisz, kochany Bogumile, że ci zaprezentuję moich <br>uczniów. Jest ich dwudziestu czterech - rzekł pan Kleks.<br><br>- &lt;orig&gt;Aga&lt;/&gt;, &lt;orig&gt;ak&lt;/&gt;! - rozległ się głos Mateusza z tylnej <br>kieszeni pana Kleksa.<br><br>- A to