i wzmacniać jego przekonanie, że sąd w Berlinie zwolni go z powodu podeszłego wieku (81 lat) i śmiertelnej choroby (rak nerek, później także wątroby). Honecker był bardzo rozgoryczony, miał świadomość, że po upadku NRD towarzysze go opuścili. Po pierwszej operacji w Berlinie, jeszcze zanim schronił się w bazie sowieckiej, nie miał dokąd pójść. Choć był <gap>, jak mówi Holger, przyjął go pewien pastor i odstąpił mu swój skromny pokoik. Honecker przemyślał tam swój stosunek do religii jako "opium dla ludu". Był wściekły na Kohla, który w 1987 roku zaprosił go i przyjmował z honorami w Bonn jak szefa państwa, a teraz mówi, że jest