propozycja, którą tu krótko zreferuję w odniesieniu do rozpatrywanego (i, jak pamiętamy, uproszczonego) przykładu, jest następująca. Skoro nie można racjonalności (w sensie praktycznym) sposobu wnioskowania związanego ze schematem S wykazać poprzez zestawienie (nieujemnego) bilansu zysków i strat z działań opartych na zastosowaniach tego sposobu, to spróbujmy okazać coś innego: że mianowicie sam schemat S jest najlepszy - w ustalonym sensie tego słowa - ze względu na cel, któremu ma służyć konkretne wnioskowanie oparte na tym schemacie. Celem tym jest: uzyskać podstawę do wyboru działania w konkretnej sytuacji.<br> Wróćmy, dla uniknięcia ogólnikowości, do sytuacji rozważanej w artykule profesora Ajdukiewicza. X ma, jak pamiętamy, do