ustalony) pożądane; można by je zatem nazwać dobrami.<br> Tak sformułowany problem jest, jak widać, spokrewniony z zagadnieniem tzw. sprawiedliwości dystrybutywnej. Nie jest to pokrewieństwo szczególnie bliskie. Trudno bowiem oczekiwać, iż treść pojęcia sprawiedliwości zostanie wyeksplikowana przez odniesienie do tak prostego modelu. Dane są na to zbyt skąpe. Abstrahuje się tu mianowicie od wielu istotnych okoliczności, które współkształtują wszelką niemal dystrybucję dóbr i od których zależy etyczna ocena tej dystrybucji. Nie zakłada się o uczestnikach podziału niczego poza znajomością ich preferencji, ani też nie określa się kontekstu społecznego, który mógłby zamierzonemu podziałowi dostarczyć jakichś wytycznych.<br> Wady takiego uproszczenia są oczywiste. Spodziewaną zaletą