dzieje z naszym rozmówcą. <br>Desygnatami wtórnymi są często kontekstowe wobec pierwotnych desygnatów wiadomości, intencje osób związanych z wiadomością (w tym nadawcy), motywy oraz postawy. Ich odbiór przez adresata przekazu nie musi być związany z intencjami nadawcy przekazu. Cechą charakterystyczną, zdaniem Newcomba, wszelkich pośrednich form komunikacji jest brak bezpośredniego sytuacyjnego kontaktu między nadawcą i odbiorcą. Desygnat wiadomości nie może więc być obiektem bezpośrednio dostępnym percepcji odbiorcy. <br>Aby przebieg komunikacji miał charakter w pełni efektywny, konieczne jest uwzględnienie następujących warunków: <br>1, sens konstrukcji i sposobu nadania wiadomości powinien wiązać się z sytuacją, w której potrzeba zaspokojenia jakiegoś motywu wymaga, by nadawca i odbiorca