spotykając na swej drodze pola magnetyczne i elektryczne, z których czerpią energię. Panuje przekonanie, znajdujące uzasadnienie w materiale obserwacyjnym, że rozpędzanie cząstek do bardzo wysokich energii odbywa się również w trakcie wybuchów gwiazd supernowych.<br>Można więc podsumować: jesteśmy nieustannie bombardowani strumieniem cząstek, wśród których (na poziomie morza) 20% stanowi składowa miękka, elektronowo-fotonowa, pochłaniana przez kilka centymetrów ołowiu. Pozostałe 80% to słabo odziaływujące z materią mezony lżejsze ľ powstałe w łańcuchu oddziaływań: proton - pi-on - mi-on. Na poziomie morza natężenie strumienia cząstek nie jest duże, ale jest stałe i niezmienne. Na 1 cm2 powierzchni pada 1 cząstka na minutę, podczas gdy