z Labanem o dodatkową zapłatę w nagrodę za to, że tak pilnie i wydajnie pracował dla jego dobra.<br>- Miałeś bowiem niewiele (dobytku), zanim przyszedłem - wyłuszczał mu cierpliwie - odkąd zaś tu jestem, pomnożył się on bardzo i Jahwe ci błogosławi.<br>Laban szukał coraz to nowych wybiegów. Jednakże przyparty do muru, zaczął mięknąć, zwłaszcza że w gruncie rzeczy musiał zięciowi przyznać rację. Widząc jego wahania, Jakub zaproponował, iż będzie mu nadal służył, jeżeli teraz, jak i w przyszłości do niego będą należeć wszystkie kozy, owce i barany o sierści płowej i cętkowanej.<br>Laban śmiał się w kułak z naiwności zięcia i skwapliwie przyjął