organizacyjnych. Podejście takie koncentruje się na zagadnieniach optymalizacji i równowagi w ramach struktury hierarchicznej, kierowanej przez planistę wyposażonego w jasno określoną funkcję preferencji. Gospodarka jest tu traktowana jako całościowa organizacja, w której nierozerwalnie związane ze sobą problemy alokacji i dystrybucji muszą być rozwiązywane bez pomocy rynku. W tym nurcie teoretycznym mieszczą się prace Montiasa, w tym jego studium o Polsce (Montias 1962), jak również monografia Berlinera (1976) na temat radzieckiego przemysłu, przy czym ta ostatnia uwzględniała i takie elementy, jak jawna dezorganizacja i układy nieformalne, traktowane jako czynniki obiektywnie istniejące. W sytuacji, gdy to tradycyjne podejście traci zwolenników, do głosu dochodzą rozmaite