socjalnej. Grupa młodych współpracowników &lt;name type="tit"&gt;Przeglądu Tygodniowego&lt;/&gt;, Ludwik Krzywicki, Stanisław Krusiński, Bronisław Białobłocki, opowiadała się za socjalizmem, przeciw pozytywizmowi. Krzywicki z kilku współpracownikami przełożył na język polski tom I Kapitału Marksa, wydany w Lipsku w 1884 r. Radykalizowała się i młodzież studencka, wywodząca się ze zdeklasowanej szlachty, jak również z żydowskiego mieszczaństwa.<br>Do obu tych środowisk: robotniczego i inteligenckiego, docierały wpływy z Rosji i ze Szwajcarii. W Petersburgu funkcjonowała tajna polska organizacja Ognisko (Stanisław Kunicki, Tadeusz Rechniewski, Aleksander Dębski), pośrednicząca między Narodną Wolą i Warszawą. Z Genewy wrócił do Warszawy Waryński i w 1882 r. ogłosił potajemnie drukiem odezwę programową Socjalno-Rewolucyjnej