nas.<br><br>Wesoła jest śmierć ludzka, lecz weselsza zwierzęca,<br>Człowiek chyłkiem do ziemi - zwierz do nieba się wnęca,<br> Nie oddalaj się ode mnie<br> W &lt;orig&gt;bezpowrót&lt;/&gt; ten,<br> Lęk twój udaremnię<br> Przez sen, przez sen...<br><br>Zwierz przed śmiercią wybucha ludzkiej wiary niemocą,<br>A po śmierci niewiernie zaprzymierza się z nocą,<br> Straszy ludzi gwiazd migotem,<br> Jawą i snem -<br> Ty nic nie wiesz o tem,<br> Ale ja - wiem.<br><br>Niechaj ludzka obawą śmierć zwierzęcą ominie,<br>Gęstwina trwa nad nami odmieńmy się w gęstwinie,<br> Człowiekowi zaśpiewajmy,<br> Ostatni raz,<br> Śmiercią przeżegnajmy<br> Zielony las.&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;SONATA KSIĘŻYCOWA&lt;/&gt;<br>Księżyc usiadł na kominie<br>I przez okno najbanalniej<br>Zielonkawym światłem płynie<br>Po podłodze twej