silniej z żadnym środowiskiem. Ludzie zatem - w świetle teorii socjologicznych - w znacznej mierze "predestynowani" do zachowań dewiacyjnych: również i do samoniszczenia.<br><br> Natomiast okres drugiej transformacji, czyli lata dziewięćdziesiąte z charakterystycznymi dla nich procesami politycznej, gospodarczej i społecznej przebudowy kraju, owocuje nasileniem samobójstw na wsi nie tylko (i nie głównie) robotników-migrantów, ale pracowników dawnych państwowych gospodarstw rolnych: ludzi przegranych i zupełnie nie przystosowanych do pełnienia nowych ról zawodowych. Bezrobocie, pauperyzacja, zachowania dewiacyjne i samoniszczące tej grupy ludzi wydają się zrozumiałe. Znacznie trudniejsza jest próba wyjaśnienia rosnących wskaźników śmierci samobójczej "prawdziwych" wiejskich gospodarzy: rolników i hodowców. A jednak i tu socjologiczna teoria