go. Szkoda człowieka. Chciał się z rozpaczy otruć, wspominam o tym tylko dla twojej wiadomości. No, rusz głową. Pomożesz?<br>Trojanowski milczał z przymkniętymi oczami.<br>- Słuchaj, ja wyjeżdżam, kładę ci sprawę na sercu - upierał się. - Spróbuj raz załatwić nie po polsku, bo wy się roztkliwiacie, obiecujecie, a na drugi dzień zapał mija i zapominacie na amen.<br>- Dobrze. Pomówię z naszym radcą od kultury - zgodził się wreszcie. - Licz na mnie, choć za skutki nie ręczę.<br>- Tylko o to mi chodziło. Dziękuję. Ja wiem, że on się u was spodoba. A teraz dość. Chodźmy na kolację. Co wolisz? Wino, śliwowicę?<br>- Zostańmy już przy tym