Deputacją i Agencją. Żadna jednak ze stron nie uzyskała poparcia u władz francuskich. Klęska Insurekcji nastąpiła w kilka miesięcy po upadku Robespierre'a, tj. po załamaniu się rozpędu rewolucji. U władzy znajdowali się tzw. termidorianie, którzy zmierzali do utrwalenia we Francji zdobyczy burżuazji. Zawarli też pokój z Prusami, przez co uznali milcząco fakt rozbioru Polski, nie zamierzali też drażnić Prus podejmowaniem na serio sprawy polskiej. Gotowi byli, owszem, posłużyć się Polakami, ale tylko jako narzędziem dywersji czy prowokacji, dla szachowania Austrii lub Rosji. Tę samą politykę prowadził od jesieni 1795 r. następny rząd francuski, Dyrektoriat. W szczególności odmawiał on formowania polskich oddziałów