Dwa rydle poczęły krajać ziemię z niespokojnym pośpiechem. Po chwili pot zaczął . się lać ze szlachetnych młodzieńczych czół. - Niżej światło! - zawołał Adaś.<br>Pan Gąsowski pochylił skwapliwie latarnię. - Jest co? - zapytał.<br>- Jeszcze nic... "To" musi być zakopane głęboko. Panie profesorze, nic podejrzanego?<br>- Spokój i cisza! - odrzekł profesor. - Kopmy &lt;page nr=213&gt;!<br>Pracowali z zawziętym; milczącym uporem. Dół był już głęboki, lecz na nic jeszcze nie natrafiono.<br>- Jest coś! - krzyknął nagle Burski zduszonym głosem. Ostrożnie!<br>Pan Gąsowski wetknął latarnię w dół, a Adaś padłszy szybko na ziemię wetknął tam głowę.<br>- Coś jest, coś jest! - oznajmił z głębokim wzruszeniem. Staszek, właź!<br>Burski wskoczył do dołu i zniknął