w przypadku Norwegii. Organizacja Gospodarczej Współpracy i Rozwoju (OECD) oceniła, że przyjmując wskaźnik pomocy na wysokości 0,7% DNB udałoby się zebrać od jej członków ponad 80 mld dolarów rocznie. Tymczasem cała pomoc (bez wydatków na cele wojskowe) dostarczana przez kraje bogate biedniejszym osiągnęła w 1989 roku kwotę zaledwie 41 miliardów dolarów.<br>Należy również krytycznie ocenić mechanizm dostarczanej obecnie pomocy. Większość tej pomocy związana jest z zakupami towarów i usług u ofiarodawcy jako forma wspierania własnego eksportu. Główna część pomocy amerykańskiej kierowana jest zgodnie z kryteriami politycznymi do Izraela, Egiptu i Salwadoru.<br>Wiele zastrzeżeń budzi też polityka Banku Światowego, który w