historii znacznie więcej czasu na wypełnienie swej misji, niż większość przywódców. Umierał jako ten, który od trzydziestu pięciu lat przewodził Palestyńczykom. Mimo to zostawił swój naród w tragicznej sytuacji: bez państwa, w trakcie skazanej na przegraną wojny, ze zbankrutowaną gospodarką. Czy jego następcy zdołają ożywić i doprowadzić do końca historyczną misję Palestyńczyków? To zależy od tego, jak określą swój cel.<br>Cała historia Arafata świadczy o niezachwianej wierze w to, że jego posłannictwem jest zniszczyć Izrael bez przebierania w środkach i zbudować na jego miejscu arabskie państwo Palestynę. Nie interesowało go niepodległe państwo palestyńskie, które nie obejmowałoby całego Izraela. Z równą obojętnością