biskupem Miry w Azji Mniejszej (obecnie Turcja). Zajmował się tropieniem bezbożników i nieobyczajnie zachowujących się niewiast. Wspomagał biedne rodziny, w których córki najczęściej schodziły na złą drogę. Legenda głosi, że ojcu ladacznicy miał dawać worek złota w zamian za utrzymanie dziewczyny w ryzach. Według innej legendy święty był w swej misji bardziej bezwzględny - palił nierządnice na stosie, wypłacając ojcom odszkodowania. Żywot zakończył ponoć za sprawą cesarza Dioklecjana, który miał odmienne zdanie na temat utrzymywania narodu w cnocie. W XI w. zwolennicy świętego sprowadzili jego szczątki do Bari we Włoszech. Przez następnych kilka stuleci słuch po nim zaginął, dopóki nie zyskał sławy