w roku 1968 inni poeci, którzy swoje wiersze protestacyjne rozprowadzali otwarcie i urządzali demonstracje na placu Czerwonym, dając się natychmiast aresztować. Ale nie byli to przecież poeci tak wybitni jak Jewtuszenko. W porównaniu z nim mieli o tyle mniej do stracenia! o tyle łatwiej każdemu z nich przychodziło zrujnowanie sobie mizernej kariery! Nie rozumieli, że powściągliwość Jewtuszenki wynikała z jego szczególnych obowiązków publicznych. On przecież nie mógł pozbawiać narodu swojej poezji i swojej fizycznej obecności. Byłaby to zbyt wielka strata. Aby jej uniknąć, trzeba było zakładać sobie knebel autocenzury, godzić się na cenzorskie skreślenia, od czasu do czasu pisać coś aprobatywnego