schowkach.<br> Przerzucając ludzi i pocztę, posługiwano się zawsze hasłami,<br>składającymi się przeważnie z trzech członów: hasło,<br>odzew i kontrodzew.<br> Oczywiście, do utrzymania łączności między centralą<br>a okupowanym krajem nie wystarczały środki techniczne<br>i dobra organizacyjne, potrzebni byli przede wszystkim<br>odpowiedni ludzi, którzy mogliby podjąć się niebezpiecznej pracy<br>kurierskiej. Wybierano osoby młode, obu płci (jednak w<br>większości pełnili tę służbę mężczyźni), odporne psychicznie i<br>mocne fizycznie, nawykłe do trudów, sprytne, mające dobrą<br>i szybką orientację, a przy tym patriotów. Kandydaci na<br>kurierów byli dokładnie sprawdzani pod każdym względem<br>- badano ich personalia, prowadzono z nimi długie rozmowy.<br>Zajmowali się tym oficerowie pracujący wcześniej