ją zdjąć, trzeba użyć skrobaczki. W odróżnieniu od kolegów, szalejąc palcami po klawiaturze, stroił idiotyczne miny, jednocześnie pokracznie tańczył, wyrzucał na boki chude nogi w przykrótkich spodniach, kucał i nagle wyskakiwał do góry, właził na instrument, usiłował grać piętami - ściągał przedtem buty i odsłaniał dziurawe skarpety. Cmon natomiast śpiewał poważne, mocne, aluzyjne teksty, w przeciwieństwie do samej muzyki bardzo współczesne. Irek uwielbiał wywiady Cmona, jakieś okruchy jeszcze pałętały mu się po głowie: <br>"Dlaczego gracie muzykę sprzed ćwierćwiecza? Przecież to tchnie starzyzną" pytał Cmona w telewizji Romek Rogowiecki.<br>"Odrabiamy zaległości, bo w Polsce nie było wtedy takiej muzyki"<br>"Oj, czy się nie