Tu Salisz umilkł i zamyślił się, grzebiąc palcami bosej stopy w suchym kartoflisku. Po rozważeniu sprawy rzekł innym głosem:<br>- Panie marszałku, może pojechać na defiladę?<br>- I owszem.<br>- To chyba na koniu?<br>- Dawajcie tego kasztana z białą strzałką.<br>- Prrr, skacina... W tym momencie Salisz jął przebierać szybko nogami i podrygiwać, jakby mocując się z wierzchowcem.<br>- Orkiestra może grać?<br>- I owszem.<br>- Co najpierw: chyba piechota?<br>- Jak święto, to święto. Niech będzie kawaleria, jej Bohu.<br>- Tak od razu kawaleria? A co potem?<br>- Też kawaleria.<br>- Czy ty świerzbu dostałeś? Wydrejczasz się jak jaki dziwny - rozległ się naraz głos pani Linsrumowej. Salisz speszył się strasznie, opuściwszy głowę