ty wyskrobku jakiś?<br> Wybucha płaczem i pada znowu na kolana. Marceli podchodzi do łóżka i klęka obok Kozdronia<br> MASZEJKO<br>Ależ, panie Nibek. Tak nie można.<br> NIBEK<br> nagle uspokaja się i wstaje<br>Już wiem. Wszystko skończone. Tam zostaje cały świat: gdzieś daleko. Ale dla mnie wszystko skończone.<br> Kozdroń klęczy dalej i modli się<br> KUZYN<br>Ależ, wuju...<br> Aneta go wstrzymuje. Nibek wychodzi na lewo<br> ANETA<br>Daj mu spokój. Naprawdę dla niego wszystko się skończyło. Ale nie dla ciebie. Bądź silnym. Wszystko jeszcze jest przed tobą.<br> Całuje go w usta<br>Kocham cię. Teraz nic już nie ma między nami.<br> Na prawo słychać wystrzał<br><br>&lt;page nr=170&gt;<br><br> KUZYN<br> wyrywając