Po raz pierwszy od kilku miesięcy byłam znowu poza domem.<br>Zachłannie, z nowo obudzoną ciekawością patrzyłam na tłoczących się, rozmawiających głośno ludzi. Ich żywotność i ruchliwość nie dziwiła mnie już, przyglądałam im się z zazdrością, w głębi serca pragnęłam być równie aktywna jak oni.<br>Przyjechaliśmy do Krakowa dość wcześnie, abym mogła namówić ojca na spacer wokół Rynku. Podtrzymując silnie moje ramię, oprowadził mnie wolno &lt;page nr=76&gt; dokoła Sukiennic, po czym zatrzymał przejeżdżającą taksówkę i pojechaliśmy do profesora.<br>Znasz go z moich opowiadań. Ilekroć przyjeżdżałam ze szpitala do domu, biegłam do ciebie i mówiłam o wszystkim, co czyni, aby mnie ratować. Był tak niepodobny