siedzieć i wkuwać nudne wierszyki, wolałam bezproduktywnie zwisać z trzepaka. Chyba, że chciałam zrobić dobre wrażenie na pani i mieć piątkę ze sprawowania (to się nazywa motywacja!). Tak jest do dziś: jak przystało na leniwca, nie biorę na siebie żadnej dodatkowej roboty. Jeśli coś przyniesie mi korzyści lub należy do moich obowiązków, zrobię to najlepiej jak umiem. Ale nic więcej. Wolę odpocząć.<br>- Czasami bardziej niż lenistwo niepokojąca jest nieumiejętność odpoczywania. Pracując zbyt intensywnie &lt;orig&gt;pracoholicy&lt;/&gt; pozbawiają się odpoczynku niezbędnego dla zachowania równowagi psychicznej - mówi Katarzyna Krzyżanowska.<br>Leniwce świetnie sprawdzają się w zawodach, gdzie premiowany jest nie czas pracy, a jej wynik. Mogą być