jej możliwości - w lasach izerskich nastąpił ogromny wzrost populacji (gradacja) niewielkiej ćmy leśnej o sympatycznej nazwie wskaźnica modrzewianeczka. Widziano ją co prawda przed wojną w Karkonoszach, ale wtedy nie była groźna. Żeruje ona na wszystkich iglastych drzewach, które osłabione nie były zdolne do regeneracji strat, spowodowanych przez modrzewianeczkę. Klęska wybuchła momentalnie. W krótkim okresie trzeba było wyciąć ponad osiemset hektarów lasów przy użyciu wszystkich sił i środków, także zagranicznych, jakimi dysponowało polskie leśnictwo. Pod koniec lat osiemdziesiątych, kiedy klęskę obserwowano na Ziemi Kłodzkiej, przyroda sama pokonała zagrożenie - pasożyty jaj ćmy podcięły żywotność populacji. Ale straty są ogromne - w samych tylko Sudetach