w przypadku Białoszewskiego nie eksperymentowanie z materią, ale odkrywanie jej elementarnego porządku, którym jest ruch. Świat istnieje w ruchu, nie ma stabilnej postaci, otacza nas - jak mówi poeta w Obrotach rzeczy - "rzeczywistość nieustalona", zmienna w formach, wyglądach, postaciach, rzeczywistość "kubistyczna".<br>Drugim powodem "zapisywactwa" jest zdumienie tą mnogością kształtów, przeobrażeń, nowych momentalnych wcieleń:<br>&lt;gap&gt;<br><br>3.<br>Kanon interpretacyjny obowiązujący w odniesieniu do poezji Białoszewskiego upadł lub - mówiąc ostrożniej - uległ poważnemu zachwianiu. Niezwykłość praktyk językowych podejmowanych przez poetę nie stanowi dzisiaj jedynego oparcia dla krytyki. Pojawiły się nowe perspektywy interpretacyjne, nowe horyzonty badawcze. Pisze Marian Stala:<br>Białoszewski jest poetą metafizycznym - jest nim wbrew wielu przekonaniom