budowlanych i urządzeń, zgodnie z projektem zagospodarowania terenu. Dla dużych inwestycji lokalizację budowli w terenie wyznacza się na ogół z dokładnością do kilku centymetrów. Następnie dla każdego obiektu zakłada się ramę geodezyjną i od tej ramy tyczy się z odpowiednio dużą dokładnością układ głównych osi obiektu stanowiący tzw. osnowę budowlano-montażową. Poszczególne punkty budowli i urządzeń tyczy się z żądaną dokładnością względem głównych osi obiektu lub wprost z ramy geodezyjnej.<br>Biorąc pod uwagę sposób dochodzenia do poszukiwanych pozycji tyczonych punktów, można wyróżnić dwie zasadnicze metody tyczenia:<br>- tyczenie jednoetapowe; jest to metoda tyczenia polegająca na znalezieniu pozycji nominalnych bez posługiwania się utrwalanymi