nieobecność ojca.<br>Bogna zbyt zajęta sobie puściła mimo uszu zarówno treść jak i szczególny ton Ulki. Była zajęta, układała się sama ze sobą. Właśnie szukała przymierza z własnym ego. Więzy opadły. Zamiast uczucia wolności doznała rozczarowania. Jak człowiek, który zrzucił ciężar i ujrzał nagle, że jego brzemię dźwigane z wielkim mozołem, zawiera nikomu niepotrzebne rupiecie, a nie jak sądził, rzeczy bezcenne.<br>Pewno podobnie doświadczył i on - od dawna siebie nie potrzebowaliśmy jedynie się wydawało - trzymały nawyki i wyobrażenia - oportunizm - strach przed zmianą - ale on pierwszy się zdecydował - on odszedł ode mnie - nigdy nie kochany - od dawna gorzej niż obojętny - jednak czuję