nie lubił członków byłej polskiej partii komunistycznej. Po wojnie Adam obawiał się zapewne również Urzędu Bezpieczeństwa, który z rozkazu Moskwy mógł go dosięgnąć w Krakowie, aby mu przypomnieć ucieczkę z sowieckiego raju.<br>Stąd też ta jego początkowa gorliwość w szerzeniu haseł sprzyjających Polsce Ludowej. Po prostu odczuwał strach przed grożącym mu stale niebezpieczeństwem. A wyrok śmierci? Działały jeszcze nie zdekonspirowane organizacje, które tępiły działaczy komunistycznych, albo może był to tylko tragiczny żart jakiegoś domorosłego kawalarza? W każdym razie pistolet stał się niezbędnym towarzyszem Adama.<br>Pewnego niedzielnego popołudnia Swinarski siedział przy bufecie rozmawiając z Ewą Otwinowską. Nagle otwarły się drzwi i wsunął się