podróży miał także wspomnienia kulinarne: Francuz nie ma zmartwienia ze śniadaniem, zwłaszcza poniekąd na wsi. Do ogródka wyjdzie, urwie &lt;orig&gt;główkie&lt;/&gt; sałatki, bez soli &lt;orig&gt;wtroi&lt;/&gt;, pozbiera &lt;orig&gt;pare&lt;/&gt; ślimaków i po śniadaniu. A znajdzie &lt;orig&gt;żabe&lt;/&gt; - gości prosi. (...) Zaczem żeśmy uszli &lt;orig&gt;pare&lt;/&gt; kroków, &lt;orig&gt;patrzem&lt;/&gt;, przed sklepem stragan, a na &lt;orig&gt;niem&lt;/&gt; pełno różnego &lt;orig&gt;robastwa&lt;/&gt;, muszelek, wodorostów, pająków, rzęsy wodnej, pijawek i temuż podobnież - &lt;orig&gt;jednem&lt;/&gt; słowem, wystawne przyjęcie dla kaczek. (...) Ale na konto spożywczego jadłospisu kłócić się nie można. Każda narodowość ma inny gust. Francuz na sam widok &lt;orig&gt;czarniny&lt;/&gt; na dróbkach wpada w ciężkie omglenie.<br>Niestety, ciężkie omglenie groziło bohaterom Wiecha przy typowym angielskim śniadaniu: płatkach