twarz w oknie samochodu, podeszła bliżej i szepnęła mi do ucha:<br>- Pan też słyszał?<br>- Nie, nic nie słyszałem... To dlaczego pan nie śpi?<br>- Sam nie wiem, czemu się obudziłem.<br>- A mnie zbudziło szczeknięcie Sebastiana. A potem usłyszałam zduszony krzyk. Ciotka spała jak kamień, nie chciałam jej budzić. Rozsznurowałam drzwi namiotu, myśląc, że może Sebastian pobiegnie zobaczyć, co go zaniepokoiło. Ale pan wie, jaki jest Sebastian, Skorzystał z okazji i czym prędzej wcisnął się na moje miejsce do śpiwora. On bardzo lubi ciepło. Więc przyszłam tu, żeby pana zbudzić. Wiem, że na biwaku trzeba być czujnym.<br>- Ech, nie należy przesadzać z tą