Zjazdu przyrodników niemieckich w 1875 r. Z naturalizmem powiązała Gumplowicza w pierwszym rzędzie idea jedności otaczającego świata zjawisk, znajdująca swój konkretny wyraz w popularnym wówczas monizmie. Przyjęcie, że "pomiędzy naturą a duchem nie ma przedziału", prowadziła uczonego do uznania świata społecznego za sferę świata przyrodniczego.<br>Nadawszy naturalny charakter światu społecznemu, myśliciel przyjął pierwotne istnienie jego elementów; grup ludzkich. Wiązała się z tym teza poligenizmu, której treścią było, że ludzkość wyłoniła się w świetle natury jako wielość "pół-zwierzęcych" hord ludzkich. Wraz z ujęciem grupy jako cząstki szeroko rozumianego świata natury - potraktował ją jako zbiór ludzi, czyli najwyższego typu organizmów biologicznych, wspólnie