enuncjacji w prasie, radiu, telewizji, z tym drugim wcale nie jest dobrze. Pośród tej nagle tak "zaktywizowanej" intelektualnej śmietanki ogromnie wielu, to zwyczajni spryciarze. W ich kręgach brzmi nieustannie mowa okrągła, mowa świadomie wypierająca semantyczną jednoznaczność. Każde śmielsze sformułowanie bywa zazwyczaj okupione natychmiastowym atrybutem małego &lt;orig&gt;szmatławstwa&lt;/&gt; lub niebezpiecznej dwuznaczności.<br>A na dobitkę brak choćby odrobiny pokory. A może całego kapitału pokory? Po to, by móc inspirować, a więc współrządzić, trzeba zdobyć się nie na pychę, ale właśnie na pokorę. A to oznacza także odpowiedzialność za to ogromne brzemię, które się na siebie nakłada.<br>I tu jedna uwaga na temat procesów intelektualnych