ściany przodków, na nagrobnej ceramice nie złączonych ślubną bliskością. To były reprodukcje innych fotografii, każda oddzielnie na własnym białym owalu, chociaż owale umocowano na głazie jeden obok drugiego.<br>- Twoja rodzona babka - dodawała Marta po chwili milczenia.<br>Owa prawda długo do Ulki nie mogła dotrzeć. Brzmiała jak bajki opowiadane do poduszki na dobranoc, bardziej zajmujące od telewizyjnych bezbarwnych.<br>U Marty latami nie było kolorowego aparatu. "Używany, ale w doskonałym stanie" dostała od ciotki Karoliny w prezencie. Później coraz częściej Karolina zastępowała swój dobry lepszym, lepszy jeszcze lepszym, jeszcze lepszy jeszcze-jeszcze lepszym, i kolejny model coraz nowszej generacji zsyłała do Sarniej w