zamieszania powstało w czasie wydawania mundurów. To właśnie wtedy zaznajomiłem się z magiczną zasadą "sztuka jest sztuka". Dostałem buty o dwa numery za duże, spodnie o dziesięć centymetrów za długie i bluzę którą ledwo mogłem na siebie założyć. Sierżant, który wydawał nam wojskowe ubrania tłumaczył , że to i tak tylko na dzisiaj ponieważ jurto mieliśmy dostać nowe mundury w jednostkach "szkoleniowych". Oczywiście pozamienialiśmy się miedzy sobą ubraniami i butami, żeby w ogóle jakiś wyglądać. <br>Jakoś dziwnie czułem się na początku w wojskowym mundurze. Ubrany dokładanie tak samo jak inni w zielone "moro" doznawałem uczucia całkowitej anonimowości i braku jakiejkolwiek indywidualności , zupełnie