spostrzega, że i ta swe dobre strony ma.<br>Tymczasem sekretarka-sekretareczka do biurka Podgurki się zbliża i bez słowa z dużej seledynowej koperty bibułkę maszynopisu mu wręcza. Ten papier kurczowo schwycił i uważnie studiować począł. Wreszcie pióro marmurowe z kieszonki wyjął, podpisał i sekretarce-eczce maszynopis oddał. Strażnicy z halabardami na baczność spod ściany scenę śledzili. Gdy sekretareczka do drzwi się skierowawszy, strażnicy za nią podążyli, wrota za sobą ryglując. Zaś Podgurkowski-Podgurek za biurkiem stał i tak do Orłowskiego przemawiał:<br>- ...I naszego rządu. Ponadto stwierdzam, jak już powyżej stwierdziłem, rząd nasz z ludzi prawych i dobrych się składa. O dobro obywateli